هوش مصنوعی:
شاعر از گل و یادآوری نگار سخن می‌گوید و بیان می‌کند که یک گل به تنهایی نمی‌تواند بهار را به وجود آورد. این متن به امیدواری و انتظار اشاره دارد و با استفاده از استعاره گل، مفهوم عمیق‌تری را انتقال می‌دهد.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۲
فرمود مرا نگار یاد از یک گل
بنمود دلم امیدوار از یک گل
ای دوست مگر تو این مثل نشنیدی
هرگز نشود فصل بهار از یک گل
بنمود دلم امیدوار از یک گل
ای دوست مگر تو این مثل نشنیدی
هرگز نشود فصل بهار از یک گل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱ - گل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳ - بید مشک
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
