هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از هفت عضو بدن که در هنگام نماز بر زمین قرار می‌گیرند، سخن می‌گوید. این اعضا شامل دو کف پا، دو زانو، دو کف دست و پیشانی هستند. این توصیف به آیین مسلمانی و اهمیت نماز اشاره دارد.
رده سنی:
12+
متن دارای محتوای مذهبی و ادبی است که برای درک بهتر آن، مخاطب نیاز به آشنایی با مفاهیم دینی و ادبیات فارسی دارد. این سطح از درک معمولاً از سن 12 سالگی به بالا امکان‌پذیر است.
شمارهٔ ۲۸ - هفت اندام مردم نمازی
ترا باید که هفت اندام هنگام نماز اندر
فروسائی بخاک تیره در کیش مسلمانی
وگر از نام هفت اندام پرسی گویمت اینک
دو شست پای و دو زانو و دو پنجه دست و پیشانی
فروسائی بخاک تیره در کیش مسلمانی
وگر از نام هفت اندام پرسی گویمت اینک
دو شست پای و دو زانو و دو پنجه دست و پیشانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷ - هفت قلم آرایش زنان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹ - نام هفت آتشکده پارسیان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
