هوش مصنوعی: این متن به هفت آتشکده و آذرهایی اشاره دارد که توسط افراد مختلف پرستیده می‌شدند. با آمدن اسلام (دم احمد)، این آتشکده‌ها و چراغ‌ها از بین رفتند. سپس نام هفت آذر (آذرمهر، آذرنوش، آذربهرام، آذرآیین، آذرخرداد، برزین، زردهشت) در یک بیت ذکر شده‌اند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم تاریخی و دینی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به تغییرات دینی و فرهنگی نیازمند سطحی از بلوغ فکری است.

شمارهٔ ۲۹ - نام هفت آتشکده پارسیان

زان هفت اختر بداندر فرس هفت آتشکده
کاندران آذر پرستیدند از خرد و درشت

از دم احمد بپژمرد آن همه شمع و چراغ
راستی گوئی هزاران شعله را یک باد کشت

نام آنها سربسر گرد است در یک بیت من
گر نیوشی بی شک از دانش کلید آری به مشت

«آذرمهر» «آذر نوش » «آذر بهرام » دان
آذر آیین، آذر خرداد، و برزین، زردهشت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸ - هفت اندام مردم نمازی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰ - فرجودهای پنجگانه اشوزرتشت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.