هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از زبان طنز و هجو برای بیان ناامیدی و شکست در زندگی استفاده می‌کند. او با اشاره به استاد رضا و اتفاقات ناگوار زندگی‌اش، مانند شکست در بازی و از دست دادن عمر، به بی‌ثباتی و ناپایداری دنیا اشاره می‌کند. همچنین، با استفاده از استعاره‌هایی مانند تیغ در دست دشمن و اسبی که از کنترل خارج می‌شود، به خطرات و پیچیدگی‌های زندگی می‌پردازد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم پیچیده مانند ناامیدی، شکست، و خطرات زندگی است که درک آن‌ها برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار است. همچنین، استفاده از زبان طنز و هجو ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳ - در هجو استاد رضای نجار
از تیشه هجو جان او بتراشم
وز رنده فحش جلد او بخراشم
استاد رضا چو برد بر بازی دست
طوفان بلا تخته عمرش بشکست
در ششد رغم بطاس ار مهره فتاد
واندر در خانه اش دو با یک به نشست
چون سر بتهی زن سریاری گیرد
اسب تو عنان ز هر سواری گیرد
تیغ تو بدست خصم خصم تو شود
آن کیست کزین سه اعتباری گیرد
وز رنده فحش جلد او بخراشم
استاد رضا چو برد بر بازی دست
طوفان بلا تخته عمرش بشکست
در ششد رغم بطاس ار مهره فتاد
واندر در خانه اش دو با یک به نشست
چون سر بتهی زن سریاری گیرد
اسب تو عنان ز هر سواری گیرد
تیغ تو بدست خصم خصم تو شود
آن کیست کزین سه اعتباری گیرد
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - در هجو استاد محمد دلاک
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - در هجو میرزا بابا طبیب خلخالی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
