غیر، بیهوده، پی یار وفادار من است
نشود یار کسی اگر یار من است

شب به گوشت چو رسد ناله ی مرغان اسیر
ناله ی بی اثر از مرغ گرفتار من است

از غمش مردم و گر شکوه کنم شرمم باد
آخر این غم که مرا کشت غم یار من است!

من و آن درد که هر چند بزاری کشدم
خلق را رشک به جان کندن دشوار من است!

دوش پرسیدم از آذر سبب رنجش دوست
گفت از صبر کم و شکوه ی بسیار من است!