هوش مصنوعی: شاعر در این متن از بی‌عدالتی و قضاوت ناعادلانه شکایت می‌کند و می‌پرسد که چرا بدون حضور او در مورد خوب و بدش تصمیم می‌گیرند. او به گذشته و حال خود اشاره می‌کند و از آینده و نحوه مواجهه با داوری می‌ترسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

رباعی شمارهٔ ۷۰

بر من قلم قضا چو بی من رانند
پس نیک و بدش ز من چرا میدانند

دی بی من و امروز چو دی بی من و تو
فردا به چه حجتم به داور خوانند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.