به یک ایما، همان که می دانی
برد از ما همان که می دانی

عارضت از بهار خط، چمن است
چمن آرا همان که می دانی

شمع، تو ما، همین که می بینی
سرو، تو، ما همان که می دانی

رخت امشب ز حسن روز افزون
ماه و فردا همان که می دانی

یوسف من، تو بردی از من دل
وز زلیخا همان که می دانی

از پس پرده گر نماید صبح
روی زیبا همان که می دانی

آیدش بر فراز بام سپهر
به تماشا همان که می دانی

بر سر نعشم آمدند آذر
همه،الا همان که می دانی