هوش مصنوعی: این متن به مرگ جوانی به نام کلثوم اشاره دارد که تحت تأثیر ظلم و بی‌رحمی چرخ زمان قرار گرفته است. او از جوانی ناامید شده و در نهایت، مرگ او را در باغش می‌گیرد. پس از مرگ، او به همسر حوریان بهشت تبدیل می‌شود. تاریخ وفات او نیز با اشاره به «سدره» (درخت اساطیری در بهشت) بیان شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و اسطوره‌ای است و ممکن است برای درک کامل آن، خواننده به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی نیاز داشته باشد. همچنین، موضوع مرگ و مفاهیم انتزاعی مانند «جور چرخ» و «صرصر مرگ» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۳۹ - ماده تاریخ (۱۱۹۲ ه.ق)

فریاد ز زال چرخ کز جور
رحمش نامد بجان کلثوم

نومیدش کرد از جوانی
آه از سرو جوان کلثوم

از آتش کینه اش برافروخت
تب در تن ناتوان کلثوم

ناگاه وزید صرصر مرگ
در ساحت بوستان کلثوم

از دم سردیش زعفران زار
شد دسته ی ارغوان کلثوم

شد همسر حوریان جنت
آمد چو بسر زمان کلثوم

تاریخ وفات گفت آذر:
«در سدره بود مکان کلثوم»
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸ - هجو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰ - ماده تاریخ (۱۱۷۱ه.ق)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.