هوش مصنوعی:
شاعر از دوری و فراق معشوق شکایت می‌کند و بیان می‌کند که روز و شب‌ها مانند مو و روی معشوق سیاه و سپید می‌گذرند، اما برای او این زمان‌ها بی‌معنا و دردناک است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۱۷۰
از دور فلک که باخت لعب عجبی
بر من، که ز هجر داشتم تاب و تبی
روزی و شبی، چو روی و موی تو گذشت؟
روزی و چه روزی و شبی و چه شبی؟!
بر من، که ز هجر داشتم تاب و تبی
روزی و شبی، چو روی و موی تو گذشت؟
روزی و چه روزی و شبی و چه شبی؟!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
