هوش مصنوعی:
شاعر از قاصد یا پیامرسانی تشکر میکند که با خبری خوش و آشنا، دل او را شاد کرده و زمان را برایش خوشایند ساخته است.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عاطفی و ادبی است که برای درک آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان کمسنوسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۷۱
قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی
جانم ز پیام آشنا خوش کردی
گفتی: که ز راه میرسد یا راینک
ای وقت تو خوش، که وقت ما خوش کردی
جانم ز پیام آشنا خوش کردی
گفتی: که ز راه میرسد یا راینک
ای وقت تو خوش، که وقت ما خوش کردی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.