هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه به توصیف احساسات شاعر نسبت به معشوق می‌پردازد. او نام و یاد معشوق را کلید آرامش و درمان خستگی‌ها می‌داند و از زیبایی‌های او مانند زلف و گیسو سخن می‌گوید. شاعر عشق را در مقابل عقل قرار داده و از رهایی در عشق سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، این شعر نیاز به درک نسبی از احساسات و روابط عاطفی دارد که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی توسعه می‌یابد.
شمارهٔ ۱۰
نام تو کلید بستگی ها
یاد تو دوای خستگی ها
دل می شکند شکنج زلفت
ای مرهم دل شکستگی ها
تاری ز کمند گیسوانت
پیوند بسی گسستگی ها
با رشته ی عقل غم سرشته
در رشته ی عشق رستگی ها
بگشا گرهی ز زلف و بنگر
در کار نشاط بستگی ها
یاد تو دوای خستگی ها
دل می شکند شکنج زلفت
ای مرهم دل شکستگی ها
تاری ز کمند گیسوانت
پیوند بسی گسستگی ها
با رشته ی عقل غم سرشته
در رشته ی عشق رستگی ها
بگشا گرهی ز زلف و بنگر
در کار نشاط بستگی ها
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
