هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و وفاداری سخن می‌گوید و بیان می‌کند که در زمانه‌ی کنونی، وفاداری و نیکویی کمیاب است. او از تغافل (بی‌توجهی عمدی) معشوق می‌گوید که در آن هزاران لطف نهفته است و تأکید می‌کند که دوست از احوال دوست غافل نیست. شاعر همچنین به ملامت‌کنندگان مجنون (عاشق) اشاره می‌کند و می‌گوید که تنها کسانی او را ملامت می‌کنند که عاقل نیستند. در نهایت، او از سختی‌های عشق و گذشتن از جان برای معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۳
رخی به غیر رخ دوست در مقابل نیست
ولی چه چاره که بیچاره دیده قابل نیست
وفا مگر که نکو نیست در زمانه که نیست
نکوییی که در این خوی و این شمایل نیست
هزار لطف نهانست در تغافل او
و گرنه دوست ز احوال دوست غافل نیست
دهد گواه به بیهوده گوییش پندم
کسی ملامت مجنون کند که عاقل نیست
قبول جانان مشکل بود نشاط ار نه
گذشتن از سر جان بهر دوست مشکل نیست
ولی چه چاره که بیچاره دیده قابل نیست
وفا مگر که نکو نیست در زمانه که نیست
نکوییی که در این خوی و این شمایل نیست
هزار لطف نهانست در تغافل او
و گرنه دوست ز احوال دوست غافل نیست
دهد گواه به بیهوده گوییش پندم
کسی ملامت مجنون کند که عاقل نیست
قبول جانان مشکل بود نشاط ار نه
گذشتن از سر جان بهر دوست مشکل نیست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
