هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مفاهیمی مانند عشق، درد، امید و چالش‌های زندگی سخن می‌گوید. شاعر از گل و خار باغ دل، چشمه‌ی خضر (نماد امید) و تیغ قاتل (نماد درد) صحبت می‌کند و اشاره می‌کند که مشکلات قابل حل هستند، اما گاهی خود ما مشکل اصلی هستیم. همچنین، به عشق و تمایل اشاره شده و در پایان، از اهمیت شادی و غم در زندگی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از اشارات مانند 'تیغ قاتل' و 'آتش زدن خرمن' ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۴

خار از آن باغ بپای دل ماست
که گل و گلبن آن از گل ماست

چشمه ی خضر درخشید ز دور
یا که تیغی بکف قاتل ماست

مشکلی نیست که آسان نشود
مشکل اینست که خود مشکل ماست

آتش افروز بخارش نظریست
بی سبب نیست که او مایل ماست

خیز و در خرمن خویش آتش زن
تا ببینی که چها حاصل ماست

بی نشاط آنکه نشاید دل اوست
بی غم آنکو که نشاید دل ماست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.