هوش مصنوعی: متن بالا درباره عشق و عرفان است و بیان می‌کند که بدون عشق، رسیدن به حقیقت ممکن نیست. عشق را نیرویی توصیف می‌کند که فراتر از عقل است و عاشق واقعی کسی است که در برابر مشکلات صبور باشد و تسلیم نشود. همچنین، اشاره می‌کند که نصیحت‌گران بی‌جا سخن می‌گویند و عشق حقیقی نیازمند فداکاری و گذشتن از خود است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از ابیات نیازمند تفسیر و دانش ادبی مناسب برای درک کامل معانی هستند.

شمارهٔ ۱۶۲

بی عشق کس بدوست نیابد ره وصول
سبحان من تحیر فی ذاته العقول

گر مرد این دری بدرآ کاندر این سرای
دربان برای منع خروج است نی دخول

در پیشگاه عشق مجال محال نیست
عاشق نباشد آنکه نشیند دمی ملول

تعجیل نیست شرط طریقت بصبر کوش
کم یظفر الصبور بما یهزم العجول

گر غایبی تو هر چه ملامت کشم رواست
وانجا که حاضری که دهد گوش بر عذول

قل للعذول ویلک عنی و لا تلم
ما قلت مادریت ولم تدر ما تقول

انکار ذوق عشق ز عاقل عجیب نیست
عاشق مگر روایت عاقل کند قبول

هردم بجانبی کشدت نفس مضطرب
والقلب لا یزال محبا لما یزول

ره در مقام خلد نیایی و جای امن
تا در سرای دل ندهی خویش را نزول

کوتاه شد فسانه ی هستی ما بعشق
ناصح دراز کرده سخن همچنان فضول

من حالتی که خود بتصور نیارمش
در نامه چون نویسم و گویم چه بارسول

گفتی هلاک میکنم از کین نشاط را
روحی فداک قد سبق الحب ما تقول
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.