در همه کون و مکان نیست جز اینم هوسی
که مگر بی هوسی زیست توانم نفسی

شعله ها سر زده ام از دل و جان طور صفت
موسیی نیست دریغا که بجوید قبسی

بسته این گمشدگان دیده و گوش ارنه براه
کاروانیست نمودار و نواخوان جرسی

راز رندان خرابات مپرسید ز ما
بکسی راز مگویید که گوید بکسی

ما نگفتیم حدیثی که توان گفت و شنید
لیک در خلق ز ما گفت و شنید است بسی

چشمه ها نغز و چمن سبز و من آن مرغ که داشت
چشم و دل بر اثر دانه و آب قفسی

من در این دام و تمنای رهایی هیهات
تا ابد صید تو جز قید ندارد هوسی

رشته مگذار ز کف لیک خدا را بگذار
که بمرغان هم آواز بر آرم نفسی

گر پناهی دهدم دوست عجب نیست نشاط
ناگزیر است می از دردی و گلشن ز خسی

«نشاط اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir