هوش مصنوعی: این متن به موضوع مرگ و ناپایداری زندگی می‌پردازد. شاعر از سختی‌های زندگی و اجتناب‌ناپذیری مرگ سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که همه انسان‌ها سرانجام به خاک بازمی‌گردند. او از بی‌ثباتی دنیا و نابودی قدرت‌های بزرگ یاد می‌کند و مرگ را راهی دشوار اما اجتناب‌ناپذیر توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و عمیق درباره مرگ و ناپایداری زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، این موضوعات نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارند تا به درستی درک شوند.

گفتار نایبی در دم مرگ

نایبی را چون اجل آمد فراز
زو یکی پرسید کای در عین راز

حال تو چونست وقت پیچ پیچ
گفت حالم می‌بنتوان گفت هیچ

بار پیمودم همه عمرتمام
عاقبت با خاک رفتم والسلام

نیست درمان مرگ را جز مرگ بوی
ریختن دارد بزاری برگ و روی

ما همه از بهر مردن زاده‌ایم
جان نخواهد ماند و دل بنهاده‌ایم

آنک عالم داشت در زیر نگین
این زمان شد توتیا زیرزمین

وانک در چرخ فلک خون ریز بود
گشت در خاک لحد ناچیز زود

جملهٔ زیرزمین پرخفته‌اند
بلک خفته این هم آشفته‌اند

مرگ بنگر تا چه راهی مشکل است
کاندرین ره گورش اول منزل است

گر بود از تلخی مرگت خبر
جان شیرینت شود زیر و زبر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:سوگواری پسری که در مرگ پدر
گوهر بعدی:گفتگوی عیسی با خم آب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.