هوش مصنوعی: این متن از زبان شیخ خرقان بیان می‌شود و درباره‌ی مفهوم بندگی و افکندگی در برابر خداوند است. شیخ آرزو می‌کند که کاش می‌شد جانش شکافته می‌شد تا مردم ببینند در دلش چه می‌گذرد و بدانند که بت‌پرستی راه درستی نیست. او تأکید می‌کند که بندگی واقعی به معنای افکندگی و تسلیم کامل در برابر خداوند است و بدون حرمت و احترام، بندگی معنایی ندارد. همچنین، او هشدار می‌دهد که بدون حرمت، بنده از حضور در نزد پادشاه (خداوند) رانده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و دینی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی مفاهیم مانند افکندگی و بندگی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

گفتار شیخ خرقان در دم آخر

دردم آخر که جان آمد به لب
شیخ خرقان این چنین گفت ای عجب

کاشکی بشکافتندی جان من
باز کردندی دل بریان من

پس به عالمیان نمودندی دلم
شرح دادندی که درچه مشکلم

تا بدانندی که با دانای راز
بت پرستی راست ناید، کژ مباز

بندگی این باشد و دیگر هوس
بندگی افکندگیست ای هیچ کس

نه خدایی می‌کنی نه بندگی
کی ترا ممکن شود افکندگی

هم بیفکن خویش و هم بنده بباش
بنده و افکنده شو ، زنده بباش

چون شدی بنده به حرمت باش نیز
در ره حرمت بهمت باش نیز

گر درآید بنده بی حرمت به راه
زود راند از بساطش پادشاه

شد حرم بر مرد بی‌حرمت حرام
گر به حرمت باشی این نعمت تمام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت خواجه‌ای که بایزید و ترمذی را در خواب دید
گوهر بعدی:حکایت بنده‌ای که با خلعت شاه گرد راه از خود پاک کرد و بردارش کردند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.