هوش مصنوعی: این متن شعری است که از آزادی، عشق، درد و رنج، و جستجوی معنا در زندگی سخن می‌گوید. شاعر از مفاهیمی مانند عریانی، اضطراب دل، ناله، و غواصی در بحر سخن استفاده کرده تا احساسات عمیق خود را بیان کند. همچنین، اشاره‌هایی به هنر و خلاقیت (مانند خامه و نقشبند) دارد که نشان‌دهنده اهمیت ادبیات و خلق اثر در زندگی اوست.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین، برخی از واژه‌ها و استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به دانش ادبی نسبتاً بالایی دارند.

شمارهٔ ۲۸

ندارد میل الفت وضع آزادی پسند ما
بود چون سرو عریانی به بر ما را پرند ما

صدای محمل راه نفس شد اضطراب دل
به غیر از ناله کی خیزد دگر درد از سپند ما؟!

لب شیرین چو خسرو سرنوشت خامه ما شد
شکر ریزد سراپا همچو نی از بند بند ما!

محیط یک جهان معنی شدیم امروز در عالم
صدای کوس نوبت می زند کوه پهند ما

ز بس داریم ما غواصی بحر سخن اکنون
گهر از قلزم معنی کشد فکر بلند ما

غزال دشت وحشت گشت صید وادی الفت
ز تار رشته فکر رسا باشد کمند ما

خرام رایض کلک کف ما را چه می پرسی؟!
دو عالم را نماید طی به یک جولان سمند ما!

به قلاب نفس یک عالمی در دام ما باشد
رهائی نیست اصلا صید معنی را ز بند ما!

خوشا طغرل ازین یک مصرع بیدل که می گوید
چرا در بند نقش ما نباشد نقشبند ما؟!
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.