عمرها شد می زنم در راه عشقش گام ها
رفتن رنگ است از ما بستن احرام ها

اعتبار ما و من از نشئه کیف و کم است
فال فرصت می زند هر دم صدای جام ها

سرخ و زرد این جهان را حاجت اکسیر نیست
انقلاب رنگ دارد گردش ایام ها!

دارد الهام تسلی از تپش ذوق دلم
شهیر جبریل باشد شوخی پیغام ها

صید قلاب محبت را رهائی مشکل است
خون بسمل می تپد از حلقه این دام ها

هیچ کس در دهر از جام امل مسرور نیست
تلخی زهر است یکسر شربت این کام ها

چون سحر خلق جهان کافور دارند در نفس
پختگی هرگز نباشد قسمت این خام ها

صد فلاطون از ره حکمت نمی سازد علاج
خشکی نبض جنون از روغن بادام ها

طغرل از آوازه هستی عرق گل کرده ایم
حاصلی جز شرم نبود در نگین زین نام ها