هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و غزلی است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، زیبایی معشوق و تأثیرات عشق او را توصیف می‌کند. از جمله عناصر به کار رفته می‌توان به چین زلف، خال هندو، کوه البرز، و اشاره‌هایی به داستان‌های معروف مانند یوسف و فرهاد اشاره کرد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و ادبی نیاز به دانش پیش‌زمینه دارند.

شمارهٔ ۱۱۲

مانی چین نقش مطبوع تو در چین آورد
چین زلفت چین غم بر جبهه چین آورد

یوسف مصر ملاحت چین ابروی تو دید
چین بر ابرو زد که این ابرو به ما چین آورد

رام سازد خال هندوی تو هندو را به دین
این عجب هندو که دین خویش بر دین آورد!

زیر بار عشق تو قدی که می گردد دو تا
کوه البرز و جبال نو به تحسین آورد

از غم عشق تو گر فرهاد گردد تلخکام
ترک سودای خیال لعل شیرین آورد

هر که رویت دید چون سیماب گردد بی قرار
کیست بیند عارضت را باز تمکین آورد؟!

مد طاق ابروی پیوست مشکین تو را
زاهد صدساله بیند رخنه بر دین آورد

در بساط عارضت هر کس که بازد نرد غم
اسپ بختش کشتی شهرخ ز فرزین آورد

می کند هر دم به اوج موشکافی آشیان
صید معنی طغرلم از چنگ شاهین آورد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.