هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از شوخ‌طبعی و زیبایی یک فرد خاص سخن می‌گوید و تأثیرات این شوخ‌طبعی را بر خود و دیگران توصیف می‌کند. شاعر از عشق و شیفتگی خود به این فرد و تأثیرات عمیق آن بر روح و روانش می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است نیاز به درک عمیق‌تری از احساسات و روابط انسانی داشته باشند.

شمارهٔ ۱۲۳ - مخترع

به خوبی شد چنان آن سیم بر شوخ
که در خوبان چو او نبود دگر شوخ

چسان هوشم به جا ماند که هستند
دو چشم مستت از هم بیشتر شوخ

ترا شوخی چنان باشد که باشد
به تمکین تر کسی پیش تو هر شوخ

نگیرد دل بآن ظالم ز بیداد
ز شوخی مانده کشتن نیست بر شوخ

چه تسکین یابد از پند پدروار
که بیحد هست آن زیبا پسر شوخ

بهر صورت مرا دیوانه دارند
پری رویان به تمکینند اگر شوخ

بود فانی هلاک جان پیران
اگر افتاد طفل سیمبر شوخ
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲ - تتبع خواجه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴ - مخترع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.