هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و مستی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه در قدح شراب غرق شده و از عشق بی‌اختیار است. او از لذت‌های زندگی و زیبایی‌های عشق می‌نویسد و خود را همچون فانی در راه عشق می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه است و ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح و درک عمیق‌تری داشته باشد. همچنین، اشاره به مستی و شراب ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۲۲ - تتبع خواجه

چون حیات آساست روشن روزگارم از قدح
تا دم آخر کنون سر بر ندارم از قدح

منکه غرق می شدم باید سرم دادن بباد
چون حباب از سر خوشی گر سر برارم از قدح

چونکه یاقوت مفرح خشک میسازد دماغ
باد قوت روح لعل آبدارم از قدح

بود ساقی چون قدح بر لب گر از دریای می
پر بود یک قطره باقی کی گذارم از قدح

چونکه هستم در قدح بی اختیار از عاشقی
همچنان در عاشقی بی اختیارم از قدح

نی زلال کوثرم باید نه آب زندگی
بخشد ار یک جرعه شوخ باده خوارم از قدح

همچو فانی در هوای دیدن آن مغبچه
بر سر کوی مغان دیوانه وارم از قدح
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳ - مخترع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.