هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که در آن شاعر از مفاهیمی مانند عشق، می‌نوشی، گناه، توبه و رستگاری سخن می‌گوید. او با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، حالات روحی و معنوی خود را بیان می‌کند و به مفاهیمی مانند فروتنی، عشق الهی و دوری از گناه اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره‌هایی به می‌نوشی و گناه وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۲۴۲ - تتبع میر

حشمت جم رسد صبوح از کرم الاهیم
جام جهان نماست مهر از می صبحگاهیم

ایکه به می فتاده و غرقه نیم عجب مدان
جسم چو کاه برگ من بین و عذار کاهیم

شیخ ز عشق و باده ام طعنه زنان و طرفه آنک
من به همین دو کار خود در دو جهان مباهیم

گر بورع ملک شوم پاک ز هر گناه و جرم
جرم و گناه بس بود دعوی بی گناهیم

ز آتش می چسان شود سرخ عذارم ای رفیق
چونکه ز دود معصیت آمده رو سیاهیم

نیک و بدم مبین به لطف از بد و نیک من مپرس
نیست به جز بدی ز من گر تو نکو نخواهیم

منکه چو فانیم گدا درگه پیر دیر را
دل نکشد به جانب مسند ملک شاهیم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۱ - تتبع مخدوم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۳ - تتبع مخدوم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.