هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از تنهایی، بی‌وفایی و نبود صفات نیکو مانند مردی، مردمی و وفا در میان انسان‌ها شکایت می‌کند. او تأکید می‌کند که دوستی و صفا در جهان نادر است و حتی آشناها نیز دوست واقعی نیستند. در نهایت، شاعر به صبر به عنوان تنها درمان دردهای زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن، مانند نقد انسان‌ها و مفاهیم وفا و دوستی، برای درک و ارتباط بهتر نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۱۳
دم فروکش دلا که همدم نیست
راز خود خود شنو که محرم نیست
راه مردی و مردمی و وفا
این سه خصلت در اهل عالم نیست
گر بجوئی حفاظ درسگ هست
لیک در ذات نسل آدم نیست
چو بقای جهان و گردش چرخ
عهد کس پایدار و محکم نیست
در جهان شرط دوستی و صفا
هیچ کس را مگر مسلم نیست
دوستی یکدلم به کف ناید
دوستی چه که آشنا هم نیست
صبر می کن دلا که درد ترا
بهتر از صبر هیچ مرهم نیست
راز خود خود شنو که محرم نیست
راه مردی و مردمی و وفا
این سه خصلت در اهل عالم نیست
گر بجوئی حفاظ درسگ هست
لیک در ذات نسل آدم نیست
چو بقای جهان و گردش چرخ
عهد کس پایدار و محکم نیست
در جهان شرط دوستی و صفا
هیچ کس را مگر مسلم نیست
دوستی یکدلم به کف ناید
دوستی چه که آشنا هم نیست
صبر می کن دلا که درد ترا
بهتر از صبر هیچ مرهم نیست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
