هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، بیانگر درد و رنج عاشق در فراق معشوق است. شاعر از جفاها و بیتوجهیهای معشوق شکایت میکند و از ناعادلانه بودن رفتار او مینالد. او از بار هجران، تهمتهای ناروا، و بازیهای عاشقانه معشوق میگوید و در نهایت، این رفتارها را با عناوینی مانند 'بیداد' و 'عیاری' توصیف میکند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه پیچیده و شکایت از ناعادلانه بودن رفتار معشوق است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد.

شمارهٔ ۸۳

چند بنیاد جگرخواری نهی
چند داغم بر دل از خواری نهی

بار هجران بر دلم خود بود و غم
بر سرش تا کی به سرباری نهی

خط زنگار تو عمرم برد و تو
تهمتی بر چرخ زنگاری نهی

هر زمان از بوی زلف عنبرین
منتی بر مشک تاتاری نهی

هر شب از نور رخ خورشید وش
تاج بر فرق شب تاری نهی

کی سر آن باشدت کز روی مهر
پای در راه وفاداری نهی

تیغ بر جانم به آسانی زنی
پای در چشمم به دشواری نهی

تا درآید نرگس مستت ز خواب
چند بر من رنج بیداری نهی

در نوا داری دلم را بینوا
وین ستم را نام دلداری نهی

صد رهم کشتی به بازی وانگهی
نام این بیداد عیاری نهی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.