۲۱۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴

مدت عمر تو در اقبال نامعدود باد
دولت از خاک درت جوینده مقصود باد

حاسد بد گوهرت خود رد هر دو عالم است
نیست حاجت گفت او را از درت مردود باد

ملکت از فر خدائی دولتت منصور شد
مشتری از طالع میمون تو مسعود باد

روز کوشش گاه بخشش وقت کین هنگام بزم
حافظ و یار و معین و ناصرت معبود باد

در جهان از فر نامت اهل عالم روز و شب
میزنند این فال یارب عاقبت محمود باد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.