هوش مصنوعی: شاعر در این متن از تنهایی و محرومیت خود از همراهی دوست و شمع و ساغر می‌گوید. همچنین، از رازی که در دل داشته و امروز فاش شده است، ابراز ناراحتی می‌کند. این راز نه تنها توسط دشمن، بلکه توسط دوست نیز منتشر شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی و احساسی پیچیده مانند محرومیت، خیانت و تنهایی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری مانند 'شمع' و 'ساغر' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۷۵

من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست
محروم می و شمع میان من و دوست

رازی که ز جان و دل نهفتم امروز
شد فاش به شهر از دهن دشمن و دوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.