۱۵۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۷

گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت
بر عمر مکن تکیه و بر گردون پشت

کاین خاک همانست که قارون را خورد
وین چرخ همان است که کسری را کشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.