هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و اشتیاق فراوان خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه اشک‌هایش از فرط عشق جاری شده و خاک درگاه معشوق را نیز سیر نمی‌کند. او از معشوق می‌خواهد که به او مهر بورزد تا او نیز عشقش را به همه جهان گسترش دهد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۱۸

در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت
وز خاک در تو چشم من سیر نگشت

بر من مفشان تو دست تا نفشانم
از دست تو بر سر همه خاک در و دشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.