هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات عمیق و اشک‌هایش می‌گوید که مانع از نوشتن شده‌اند. او بیان می‌کند که حال دل مشتاقش به‌گونه‌ای است که حتی قلم نیز نمی‌تواند آن را به‌تصویر بکشد.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاطفی و ادبی عمیق است که درک آن ممکن است برای کودکان دشوار باشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با احساسات و زیبایی‌های ادبی آن ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۲۱۹

در نامه تو قلم چو گردن بفراشت
گفتم بنویسم و سرشکم نگذاشت

حال دل مشتاق نه آن صورت داشت
کآنرا به سر کلک توانست نگاشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.