هوش مصنوعی: متن بیانگر انتظار و ناامیدی است. شخصی از پشت خیمه صحبت می‌کند و می‌گوید که مانند ماه پنهان شده‌است. با رفتن ماه، امیدها نیز از بین رفته‌اند و هیچ ستاره‌ای (امیدی) برایش نمانده‌است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به تفسیر و توضیح دارد تا مخاطب جوان بتواند آن را به‌طور کامل درک کند.

شمارهٔ ۲۲۹

از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت
چون ماه فرو رود منت گردم جفت

مه رفت و مهم نامد و چشم هیچ نخفت
نا آمد اختر مرا دگر چتوان گفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.