هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از غم و اندوه فراوانی می‌گوید که باعث می‌شود قلم از غصه اشک بریزد. او به حال دل خود اشاره می‌کند و می‌گوید که قلم از درد دل او سوخته و از چشم قلم خون سیاه جاری می‌شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی در شعر وجود دارد که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین، موضوعات غم و اندوه ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۴۳۶
در نامه ز بس غم که به هر می آید
در چشم قلم ز غصه نم می آید
بر حال دلم دل قلم سوخت و زآن
خون سیه از چشم قلم می آید
در چشم قلم ز غصه نم می آید
بر حال دلم دل قلم سوخت و زآن
خون سیه از چشم قلم می آید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
