۳۷۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۲

ما باز دگر باره برستیم ز غمها
در بادیهٔ عشق نهادیم قدمها

کندیم ز دل بیخ هواها و هوسها
دادیم به خود راه بلاها و المها

اول به تکلف بنوشتیم کتبها
و آخر ز تحیر بشکستیم قلمها

لبیک زدیم از سر دعوی چو سنایی
بر عقل زدیم از جهت عجز رقمها

اسباب صنمهاست چو احرام گرفتیم
در شرط نباشد که پرستیم صنمها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.