هزار بار مرا، مرگ به از این سختی است
برای مردم بدبخت، مرگ خوشبختی است!

گذشت عمر به جان کندن، ای خدا مردم!
ز دست این همه جان کندن، این چه جان سختی است؟

رسید جان به لبم، هر چه دست و پا کردم
برون نشد دگر، این منتهای بدبختی است!

رجال ما همه دزدند و دزد بدنام است
که دزد گردنه، بدنام دزد پاتختی است

رجال صالح ما، این رجال خنثی یند!
که از رجال دگر، امتیازشان لختی است

زنان کشور ما زنده اند و در کفن اند
که این اصول سیه بختی، از سیه رختی است!

بمیر «عشقی » ار آسایش آرزو داری
که هر که مرد، شد آسوده، زنده در سختی است

«میرزاده عشقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir