هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و آرزوهای خود سخن می‌گوید. او معشوقه را به عنوان داروی همه دردها و کیمیای سعادت توصیف می‌کند و زیبایی‌های ظاهری او مانند لب و دندان و ابرو را ستایش می‌نماید. همچنین، شاعر به مقایسه بین ماه خود (معشوقه) و ماه دیگران می‌پردازد و برتری معشوقه خود را تأکید می‌کند. در پایان، شاعر از صبا می‌خواهد پیام عشق او را به معشوقه برساند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارند.
شمارهٔ ۳۱ - ماه دندان طلا
صفحه بدون محتوا!
محتوای مورد نظر شما به یکی از دلایل زیر از سایت حذف شده است:
- نشر این محتوا موجب نقض قوانین کپی رایت است.
- محتوا متعلق به این گوهر نبوده و یا صاحب آن شخص دیگری است.
- محتوا برای نشر عمومی مناسب نیست.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰ - گل مولا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲ - شراب مرگ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
