۲۵۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۵

تا کوی تو بی‌رهبری و راهبری چند
رفتم ز پی ناله خونین جگری چند

یک دوزخ و نیک و بد ازو در حذر ای وای
ریزد اگر از شعله آهم شرری چند

از خیل اسیران کهن نیستم اما
روزی زده‌ام در قفسی بال و پری چند

شد وصل بتان قسمتم از ترک دل و دین
دادم خزفی چند و خریدم گهری چند

بگذار بنظاره گل از روی تو چینم
رحم آر بمحرومی حسرت‌نگری چند

آن زلف پر از حلقه بر آن طرف بناگوش
شامیست که در دل بود او را سحری چند

مشتاق من و راه‌نوردان ره عشق
چون ریگ روانیم پریشان سفری چند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.