هست چشمم ز غمت قلزم طوفان زائی
که بود در دل هر قطره او دریائی

چشم ما و دل پرخون که بمیخانه عشق
ساغری را نرسد قطره‌ای از مینائی

دل من پر ز هوایت سرم از سودایت
هر دلی را هوسی هر سری و سودائی

منم آن دانه درین مزرعه کز طالع خشک
قسمت من نبود قطره‌ای از دریائی

از سر کوی تو داند ز چه نتوانم رفت
هرکه دستی بودش بر دل و در گل پائی

منم آن فاخته کز ناله زارم پیداست
که جدا مانده‌ام از سرو سهی بالائی

آه از شهر پرآشوب محبت مشتاق
که درین شهر بهر کوچه بود غوغائی

«مشتاق اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir