هوش مصنوعی: این متن شعری است که در سوگ حاجی محمدعلی سروده شده است. او به عنوان گوهری گرانبها و بلندمرتبه توصیف شده که به ناگاه و بر اثر کینه‌ورزی از دنیا رفت. روح او به اوج فلک رسید و جسمش در خاک آرام گرفت. شاعر با اشاره به گذرا بودن زندگی، تاریخ درگذشت او را به عنوان یادبودی ثبت کرده و برایش آرزوی رحمت الهی دارد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی درباره مرگ و زندگی است که درک آن برای مخاطبان زیر 15 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی کلاسیک، فهم آن را نیازمند سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن می‌کند.

شمارهٔ ۲

دریغا ز حاجی محمدعلی
ثمین گوهر درج مجد و علا

که ناگاه از کین بخاکش فکند
سپهر جفا پیشه چون نقش پا

بر اوج فلک یافت روحش مقام
تن او بزیر زمین کرد جا

غرض چون بسرعت ازین گلستان
روان شد بآئین باد صبا

رقم کرد مشتاق تاریخ او
چنان باد جایش ز لطف خدا
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱ - تاریخ وفات شیخ زین‌الدین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳ - تاریخ فوت شیخ المشایخ شیخ عبدالنبی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.