هوش مصنوعی:
متن بیانگر این است که حتی اگر کسی به ثروت قارون یا دانش افلاطون دست یابد، در نهایت مرگ همه چیز را از بین می‌برد. شاعر از از دست دادن اندوخته‌هایش و نبودن ناله‌ای برایش شکایت دارد و دلش از اندیشه‌های جهانی پر از خون شده است، اما ساغری از می برای تسکین وجود ندارد.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق فلسفی درباره مرگ و فناپذیری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و لحن غمگین متن، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۳
گیرم که کسی به مال و زر قارون شد
مرگست ز پی
یا آنکه بعلم و دانش افلاطون شد
کو حاصل وی
اندوخته‌ام همه ز کف بیرون نشد
کو ناله نی
زاندیشه کونین دلم پر خون شد
کو ساغر می
مرگست ز پی
یا آنکه بعلم و دانش افلاطون شد
کو حاصل وی
اندوخته‌ام همه ز کف بیرون نشد
کو ناله نی
زاندیشه کونین دلم پر خون شد
کو ساغر می
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی مستزاد
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
