هوش مصنوعی:
شاعر از افلاک (آسمان‌ها) شکایت می‌کند که جز غم چیزی برای انسان نمی‌آورند و آرزو می‌کند که اگر کسانی که هنوز نیامده‌اند، بدانند که ما چه رنج‌هایی از دنیا می‌کشیم، دیگر به این جهان قدم نمی‌گذارند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، بیان غم و رنج‌های زندگی ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین و نامناسب باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
افلاک که جز غم نفزایند دگر
ننهند بجا تا نربایند دگر
ناآمدگان اگر بدانند که ما
از دهر چه می کشیم نایند دگر
ننهند بجا تا نربایند دگر
ناآمدگان اگر بدانند که ما
از دهر چه می کشیم نایند دگر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
