هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و دردهای آن می‌گوید و از گوینده می‌پرسد که اگر ادعای عشق داری، نشانه‌های آن مانند اشک سرخ و چهره زرد و دل گرم و دم سرد کجاست؟
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۰۷
گر لاف ز عشق میزنی دردت کو
اشک گلگون و چهره زردت کو
داغیست بجان گرت ز خورشید وشی
چون صبح دل گرم و دم سردت کو
اشک گلگون و چهره زردت کو
داغیست بجان گرت ز خورشید وشی
چون صبح دل گرم و دم سردت کو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
