هوش مصنوعی: شاعر از درد دوری و تنهایی می‌نالد و دلش از رنجوری خسته است. او با فریاد از دوری شکوه می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی و غمگینانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شاعرانه و استعاری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۱۵

دیشب دل من چو خسته از رنجوری
میکرد فغان ز محنت مهجوری

گفتم که چنین ساخت ز دردت نالان
فریاد برآورد که دوری دوری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.