بسی مویه ها کرد و پوزش نمود
چنان چون سزاوار آن شاه بود

چو ازکشور شب سوی مرز روز
بسیج سفر کرد گیتی فروز

به کاخ ولایت امام زمان
شد ازقبر فرخ برادر چمان

غلامان و یاران خود را سرود
که زی بار بستن گرایید زود

بسی اشتر راهور آورید
بسی هودج زرنگار آورید

که ناگه زدرگاه شه مویه خاست
نوانگشت از آن کوی برچرخ راست