۳۶۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۰

صحبت معشوق انتظار نیرزد
بوی گل و لاله زخم خار نیرزد

وصل نخواهم که هجر قاعدهٔ اوست
خوردن می محنت خمار نیرزد

ز آن سوی دریای عشق گر همه سودست
آنهمه نسود آفت گذار نیرزد

این دو سه روز غم وصال و فراقت
اینهمه آشوب کار و بار نیرزد

روز شود در شمارم از غم جانان
خود عمل عاشقی شمار نیرزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.