هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ، با استفاده از تصاویر شراب، عشق و زندگی، به بیان احساسات شاعرانه و فلسفی دربارهٔ زندگی، عشق و گذر عمر می‌پردازد. شاعر از ساقی و مطرب می‌خواهد تا با شراب و موسیقی، او را از غم‌های دنیا رها کنند و به عشق و مستی بپیوندند. او عمر را کوتاه و مانند خواب می‌داند و ترجیح می‌دهد این زمان کوتاه را با شراب و عشق بگذراند.
رده سنی:
18+
این شعر شامل مضامین عمیق فلسفی و عرفانی است و همچنین به صراحت از شراب و مستی سخن می‌گوید که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. علاوه بر این، درک کامل مفاهیم آن نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱
ساقی کمی قرین قدح کن شراب را
مطرب یکی به زخمه ادب کن رباب را
جام از قیاس آب و می از جنس آتش است
ساقی نثار مرکب آتش کن آب را
بفکن مرا به باده ای و مست و خراب کن
یکسو فکن حدیث جهان خراب را
عهد شباب دارم و جام شراب هست
عهد شباب زیبد جام شراب را
اندیشه چون سوال بود باده چون جواب
پیش از سوال ساخته دار این جواب را
از بهر آن که عمر همی بگذرد چو خواب
معزول کردم از عمل دیده، خواب را
چون عمر خوش نبود مگر با شراب و عشق
دل عشق را سپردم و تن مر شراب را
مطرب یکی به زخمه ادب کن رباب را
جام از قیاس آب و می از جنس آتش است
ساقی نثار مرکب آتش کن آب را
بفکن مرا به باده ای و مست و خراب کن
یکسو فکن حدیث جهان خراب را
عهد شباب دارم و جام شراب هست
عهد شباب زیبد جام شراب را
اندیشه چون سوال بود باده چون جواب
پیش از سوال ساخته دار این جواب را
از بهر آن که عمر همی بگذرد چو خواب
معزول کردم از عمل دیده، خواب را
چون عمر خوش نبود مگر با شراب و عشق
دل عشق را سپردم و تن مر شراب را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
