هوش مصنوعی: شاعر از ساقی می‌خواهد که شراب ناب و روح‌افزایی به او بدهد تا از غم و اندوه رهایی یابد و شادی و نشاط را تجربه کند. او بر اهمیت زندگی در لحظه و دوری از نگرانی‌های گذشته و آینده تأکید دارد و از دنیای فانی و ناپایدار به عنوان چیزی که نباید به آن اعتماد کرد، یاد می‌کند.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی پیچیده است که برای درک کامل آن، مخاطب باید از بلوغ فکری و تجربه کافی برخوردار باشد.

شمارهٔ ۲

ساقی بده آن می مصفا را
آن راحت روح پیر و برنا را

خواهی که تنت صفای جان گیرد
از کف منه آن می مصفا را

ساقی بده آن قدح که در مستی
از هستی غم، فرج دهد ما را

آن می که به زنده کردن شادی
او ماند و بس دم مسیحا را

می هست کند نشاط ناگه را
می نسیت کند غم مفاجا را

امروز شراب نوش و شادی کن
بگذار حدیث دی و فردا را

گردن منه این سپهر سرکش را
تمکین مکن این جهان رعنا را
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.