۲۰۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۲

نگارا صد هزاره گر دلستی
نشان عشق تو بر هر دلستی

سه بوسه زان دو لب دادی به یک دل
دریغا گر تنم یکسر دلستی

کنون از بی دلی بی بوسه ماندم
خوشستی گر مرا دیگر دلستی

بگیرندی مرا در تهمت دل
خراج عاشقی گر بر دلستی

منم پیوسته خشنود از زبانت
دریغا گر زبانت در دلستی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.