هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و دل‌بستگی سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که تمام وجودش دل باشد تا بتواند عشق معشوق را بهتر درک کند. او از بی‌بوسی و بی‌دلی شکایت دارد و بیان می‌کند که اگر زبان معشوق در دلش بود، همیشه خشنود می‌شد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این شعر更适合 افرادی که توانایی تحلیل احساسات پیچیده را دارند.
شمارهٔ ۵۲
نگارا صد هزاره گر دلستی
نشان عشق تو بر هر دلستی
سه بوسه زان دو لب دادی به یک دل
دریغا گر تنم یکسر دلستی
کنون از بی دلی بی بوسه ماندم
خوشستی گر مرا دیگر دلستی
بگیرندی مرا در تهمت دل
خراج عاشقی گر بر دلستی
منم پیوسته خشنود از زبانت
دریغا گر زبانت در دلستی
نشان عشق تو بر هر دلستی
سه بوسه زان دو لب دادی به یک دل
دریغا گر تنم یکسر دلستی
کنون از بی دلی بی بوسه ماندم
خوشستی گر مرا دیگر دلستی
بگیرندی مرا در تهمت دل
خراج عاشقی گر بر دلستی
منم پیوسته خشنود از زبانت
دریغا گر زبانت در دلستی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
