بزرگ آل پیمبر بزرگ حادثه ای
که چون تویی بود اندر کف زمانه زبون

مقر عز تو ترمذ، ز درد رفتن تو
همی بگرید و آنک سرشک او جیحون

اگر دو دیده من در غمت نه خون گرید
حرام باد مرا نان و نعمت تو چون خون