هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از سپید شدن موهایش به دلیل گذر زمان و سیاه شدن نامه‌اش به دلیل گناه سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که چشمان روشنش نیز به دلیل گناه تیره شده‌اند تا دیگر به گناه نگاه نکنند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق مانند گناه، توبه و گذر زمان ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، این شعر نیاز به درک ادبی و عاطفی دارد که معمولاً در سنین بالاتر توسعه می‌یابد.
شمارهٔ ۱۰۵
موی سیاه من ز زمانه سپید شد
وین نامه سپید شد از معصیت سیاه
زان تیره گشت همچو گنه چشم روشنم
تا نیز چشم من نکند درگنه نگاه
وین نامه سپید شد از معصیت سیاه
زان تیره گشت همچو گنه چشم روشنم
تا نیز چشم من نکند درگنه نگاه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
