هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر به سعدی خطاب کرده و از نامه‌های او به عنوان فال نیک یاد می‌کند. او خود را بنده‌ی سعدی می‌خواند و عاشقانه از محتوای نامه‌هایش سخن می‌گوید، به طوری که واژه‌های نامه مانند بوسه‌های سعدی و خط آن مانند موهای تابدار اوست.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۰۴
ای سعد کرده فال مرا نامه هایی تو
اسمای روزگار و من بنده سعد تو
بر نامه تو عاشق زارم بدانکه هست
لفظش چو بوسه تو و خطش چو جعد تو
اسمای روزگار و من بنده سعد تو
بر نامه تو عاشق زارم بدانکه هست
لفظش چو بوسه تو و خطش چو جعد تو
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
